Even een nieuw blogje gemaakt om quest 414 in zijn nieuwe gedaante voor te stellen aan geïnteresseerd publiek.
Quest 414 is, voor zover ik weet, naast Quemo (
velomobielfan.blogspot.com) en de Great White Quest, de 3e vis in velomobielland.
Een koikarper.
Terugzoekend in mijn computer kom ik bestanden tegen van maart 2009. 15 maanden voordat quest 414 op mij stond te wachten in Dronten, was ik blijkbaar bezig met brainstormen over het mogelijke uiterlijk voor mijn quest.
Dat brainstormen leverde leuke documentjes op:
een porceleyne quest:
Viel af, vond ik te kostbaar om te laten paintbrushen, maar idee was leuk.
Een quesps
Maar daarmee krijg je ook bij goed gedrag in het verkeer ongetwijfeld agressieve reacties bedacht ik.
En zo vielen diverse ideeën af wegens te slecht zichtbaar , te fout bedrijf om reclame voor te maken, te zus, en te zo...:
Aan de verzameling hierboven, die ik ooit bij elkaar geplakt heb om makkelijk te kunnen vergelijken, kan je al zien dat de koi karper meer mijn aandacht heeft.
Wie er zijn eigen geliefde quest in herkent heeft gelijk, ik heb foto's van internet gebruikt die zich goed leenden voor modificatie.....
Nou zijn er tientallen soorten Japanse koi is mij gebleken toen ik me er meer in ging verdiepen. Dit zijn ze nog lang niet allemaal:
Langzaam kristalliseerde het idee zich uit dat ik opvallende kleuren wilde, vanwege de verkeersveiligheid. Ik wilde een ontwerp dat ik zelf kon maken en dat zowel overdag als 's nachts goed zichtbaar zou zijn. Al snel kom je dan op reflecterende folie en op een onderverdeling in niet te ingewikkelde vlakken. Ongeveer rond dat moment besloot ik ook definitief dat mijn quest in het wit afgeleverd zou worden.
Na lang zoeken, schuiven met kleuren, en een hele studie naar het uiterlijk van Japanse Koikarpers:
Er blijken er te zijn zonder schubben.....
Aanpassingen bij kleine beetjes: te veel rode folie voor over de neus is technisch niet haalbaar zonder kreukels, meer wit op de neus.....
En er zijn er mét schubben.....
Of moet ik me beperken tot rood bovenop, zoals bij een "tancho showa"?
Kopstudie....hoe ziet zo'n mond er nou eigenlijk uit....?
Quest 414 is uiteindelijk een zgn. "showa" geworden.
Een showa, is net als een sanke een rood, zwart, witte koi. Een showa heeft ook sumi (zwart) onder de middellijn, een sanke niet. Bij een showa mag het sumi ook over de kop komen. Voor mij is dat belangrijk omdat ik ook (juist) voor op de kop reflecterend materiaal wil hebben. Mijn zwarte folie is reflecterend, de rode niet.
Verder zijn de sumivlekken bij een Sanke meer rond van vorm en bij een Showa groter en grilliger. Dat kwam me goed van pas omdat elke quest een zwart deksel heeft. Dat deksel kan zo mooi onderdeel worden van het vlekkenpatroon.
Beiden hebben hi (rood, liefst bloedrood) het moois wordt een evenwichtige verdeling van niet te veel vlekken gevonden.
Een showa mag zgn. motoguro hebben, een zwarte aanzet van de voorvin, op een quest misschien goed te gebruiken als zijreflectie:
Elke goede koi heeft als hij volwassen is de vorm van een quest.
Op een bovenaanzicht van een koi kan je zo een questdeksel plakken....staartje eraf, vinnen eraf, wielen eronder en je kan gaan fietsen.....
Uiteindelijk kwam ik op dit ontwerp. De rechterflank is bijna ongewijzigd gebleven, over de linkerkant was ik nog niet tevreden......en niet over de ogen....De vorm van de zwarte vlek bovenop vindt ook nog niet mooi genoeg, het wordt uiteindelijk een soort stervorm.
Daar kwam ook nog bij dat ik in novemer 2011 werd aangereden en dat ik besloot het verzekeringsgeld vanwege mijn plannen niet te gebruiken voor volledig over laten spuiten van de quest. Ik moest het ontwerp daarom nu wel gaan aanpassen aan de de schade aan de neus van mijn quest. Die is door velomobiel.nl hersteld, maar nog zichtbaar.
De wit-reflecterende lijn van het kieuwdeksel heb ik later zwart gemaakt en één geheel met het motoguro. Dat idee ontstond pas op het laatst toen ik voor de exacte positionering van het kieuwdeksel weer eens uitgebreid aan het googelen was.
Ik heb nog niet besloten hoe ik de vinnen verder af ga maken. Op het moment dat ik dit schrijf is dat het enige dat nog moet gebeuren.
Terwijl ik puzzel op het vlekkenpatroon aan de linkerflank om dat naar tevredenheid te wijzigen, kom ik deze uitzonderlijk mooie vis van ene Jos Aben tegen op het internet, een witte lijn tussen rood en zwart ziet er heel spectaculair uit, bijna dramatisch, dat ga ik onthouden....misschien kan ik er nog iets mee.
De vis is een Doitsu Showa, net als mijn quest straks. Doistu betekent dat hij geen schubben heeft.
Nadat ik de nodige wijzigingen heb aangebracht en e.e.a. ook op het bovenaanzicht mooi verbonden is, is de volgende stap het bestellen van folie, maar om te weten hoeveel ik nodig heb, heb ik niet genoeg aan mijn tekeningen. Met een whiteboardmarker neem ik het vlekkenpatroon over op de quest. De lijn voor het kieuwdeksel is hier nog los van de zwarte vinaanzet
Ik gebruik papieren flapover-vellen. Die zijn doorschijnend, zodat ik de lijnen op de quest op het papier kan overnemen. Ook kan ik zo, omdat papier net als folie niet rekbaar is, zien of er nog punten in mijn ontwerp die problemen op gaan leveren Waar het papier zich niet zonder kreukels over de quest laat draperen, pas ik het ontwerp aan. In dit stadium breng ik ook nog belangrijke wijzigingen aan die meer één geheel maken van de twee rode vlekken, die door de zwarte "ster" gescheiden worden. Ook heb ik nog een grote rode vlek links onder en voor het oog bedacht en puntje bij paaltje vind ik nergens een showa met rood onder het oog. Ik denk dat het niet bestaat en ik verander het nog. Mijn ontwerp is dan wel gestileerd, maar ik vind dat het wel moet kloppen, zo goed mogelijk dan, rekening houdend met de zichtbaarheid vanuit alle hoeken.
Ik vind een bedrijf in Hazerswoude dorp dat me de folie kan leveren. zwarte reflectiefolie helaas alleen per 5 meter bij 61 cm of 122cm. Dure grap, maar alles bij elkaar is €183,- toch nog niet duur voor het uiteindelijke resultaat. De vlek op de kop wordt nog iets op de rolbreedte aangepast zodat ik een smalle rol zwart kan nemen. Rode en witte folie komt van een rol van 122cm breed en kan ik per cm bestellen.
Op de vloer puzzel ik mijn op kleur gesorteerde sjablonen over de rolbreedte in elkaar.
rood............................
De te bestellen lengte wordt 1.10m.
Zwart hoef ik niet te puzzelen, 5 meter x 66cm. is ruimschoots voldoende.
De markeerlijnen laat ik op de fiets staan, dat is later makkelijk met positioneren. Achteraf heb ik me daar nog aardig op verkeken, vooral de linkerflank van mijn quest heeft veel schuurplekken, door al die fijne krasjes in de lak, is de whiteboardmarker nauwelijks uit te wissen. Ook op sommige plekken bovenop, waar de lak wat doffig is geworden door het zonnetje, kruipt de inkt te diep in de gelcoat. Puntje bij paaltje ben ik na het folie plakken zelfs met wc-bleek aan de gang geweest, en daarmee kreeg ik met hard boenen de lijnen weg die niet onder de folie zitten.
Soppen en Föhnen
En dan begon het grote plakken. Ik heb boos kijkende ogen ontworpen, die ik samenstel uit 5 losse componenten, de oogleden in de zelfde kleur als de iris vallen daardoor niet direct op, maar ik wil geen lijnen als in en striptekening. Als het goed is wordt het naadje tussen de verschillende velletjes folie vanzelf een beetje vies, zodat de miniek zich beter gaat aftekenen.
Het plakken is nog een heel vak apart. Ik ben er een dikke week elke avond mee bezig geweest. Begonnen met beginnersfouten: Te weinig sop en het eerste stuk rood kleeft direct bij aanraking aan de quest. Shit. Met veel sop er voorzichtig af kunnen halen, met en kreukel in de folie op de plek die vastzat. Gelukkig heb ik die toch nog glad kunnen krijgen. Van de rode folie heb ik geen reserve dus ik mag geen materiaal verprutsen.
Ik maak ook de fout door direct alle rode sjablonen uit te snijden en ik begin met het plakken van de twee rode delen op de "motorkap" van de quest. De afstand bepaal ik met het papieren sjabloon voor de zwarte ster. Dat had ik beter niet kunnen doen, want achteraf blijkt de zwarte (reflectie) folie veel stugger te zijn, en de rode (niet reflecterende) folie rekbaar bij verwarming, een eigenschap die maakt dat de laatste zich naadloos tegen de eerste laat aanmasseren, maar niet andersom. Aan de andere kant zorgt deze fout ervoor dat het nu schier onmogelijk wordt de zwarte ster naadloos met het rood te verbinden en uiteindelijk zorgt dat wel voor een (gedwongen) mooi resultaat.
Een poging om toch de zwarte stervorm naadloos passend te krijgen mislukt (ik sneed zwart iets te groot uit, legde die ster op de quest , dan HEEEEL voorzichtig en uiterst geconcentreerd rond de zwarte folie de rode die al aan de quest vastzit insnijden tot op de gelcoat, zodat ik een reepje van een millimeter kan verwijderen en alles in elkaar past).
Ik had zo een zwarte ster, en er de exact passende ruimte voor gemaakt, monnikenarbeid, laat op de avond. Ik was al met het zwart van de mond bezig geweest, en had daarvan geleerd dat de aanhouder wint, dat maanvormige stukkie was goed voor een half uur iedere keer dezelfde terugkomende golven uitstrijken met de hand. Je voelt dan precies waar de ruimte zit en welke kant je niet op moet strijken. de golf wordt elke keer iets kleiner, tot de folie zich uiteindelijk gewonnen geeft en gaat liggen. De aanhouder wint hier.
Zo was ik nu ook bezig met de grote zwarte ster, hij zat er al heel redelijk op, maar het is voor stugge folie een redelijk ambitieuze oppervlakte om over een bolvorm te krijgen. Ik dacht dat de quest op die plek al cylindrisch genoeg zou zijn, maar er zaten golven in die slechts met engelengeduld zouden kunnen leren hoe ze moesten gaan liggen, en ik moest er geen fout mee maken.
En dat deed ik dus wel, toen hij bijna zat wreef ik er een onherstelbare kreukel in, en dan zit er maar één ding op: de hele rotzooi er weer af halen.
Blaar op mijn duim van het verwijderen van de lijm.
Nog een keer dezelfde exercitie met een nieuw zwart deel en weer het rood op maat snijden op de fiets zie ik niet zitten, en dan komt de koi van Jos Aben weer bovendrijven, spreekwoordelijk dan, met die witte lijn ertussen, en een paar extra inkepingen, dat ik niet weer met kreukels blijf zitten die er écht niet meer uit willen.
En dan wordt het tijd om quest 414 opnieuw voor te gaan stellen.
Hij heeft geen naam, misschien nóg niet.
Maar hier is-ie dan, alleen de vinnen nog......mijn jongste dochter heeft daarvoor al bijna 50 strookjes witte reflectie geknipt, maar ze moeten er nog op.
Foto's van in het donker volgen!
links voor
rechtsvoor
detail van bovenop
detail van de staart
